Á hádegisverðarfundi Ský, faghóps um vefstjórnun, þann 4. maí sl. var skyggnst inn í verkfærakistu og starf vefstjórans í fjórum erindum. Í starfi vefstjórans reynir oft á markaðsskilning, þekkingu á tækni, hæfni í verkefnastjórn og skrifum svo dæmi séu tekin. Erindin endurspegluðu þennan fjölbreytileika. Í þessari grein fjalla ég um erindi Droplaugar Margrétar Jónsdóttur um verkefnastjórnun vefmála hjá Íslandsbanka .
Droplaug, eða Doppa, flutti góð skilaboð sem mér finnst að eigi erindi við alla vefstjóra. Doppa er mannfræðingur að mennt. Hún sá ýmis líkindi með starfi mannfræðingsins og vefstjórans. Vefstjóri þarf t.d. að setja sig vel inn í menningu, umhverfi og tungumál þeirra sem unnið er fyrir og túlka það sem fyrir augu ber.
Vefstjórar eru í samskiptum við stóran hóp fólks með ólíkar þarfir og bakgrunn. Doppa sagði að viðamesti hluti starfsins væri að „besta“ vefina, hlúa að þeim og þróa áfram. Ekki alltaf að smíða eitthvað nýtt og afgreiða allar óskir umhugsunarlaust. Vefstjórinn er yfirleitt með marga bolta á lofti á hverjum degi og þarf að tryggja framgang verkefna frá a til ö. Mikilvægt er að spyrja endalausra spurninga og hegða sér eins og rassálfur! (Rassálfar koma fyrir í sögunni um Ronju Ræningjadóttur og eru spurulir með eindæmum!)
Í lok erindisins dró Doppa fram nokkrar lærdóma sem hún vildi að gestir tækju heim með sér.
Ég get tekið undir allt sem Doppa sagði í erindi sínu og það rímar vel við mína reynslu og upplifun af starfi vefstjórans eins og ég hef lýst henni í Bókinni um vefinn.
Erindið má nálgast á vef Ský ásamt erindum Heiðars Arnar Arnarssonar frá Isavia, Einars Þórs Gústafssonar frá Bókun og Sigmundar Ernis Rúnarssonar frá Hringbraut.